سیاره زهره یا ناهید با فاصله ۱۰۷ میلیون کیلومتر از خورشید دومین سیاره منظومه شمسی بوده و با داشتن دمای ۴۷۰ درجه سانتیگراد در سطح، داغترین سیاره است.

 

 

نام این سیاره از ونوس (Venus) الهه رومی عشق و زیبایی گرفته شده و تنها سیاره‌ای است که نام یک زن بر آن گذاشته شده است. چون زهره درخشان‌ترین سیاره در میان پنج سیاره‌ای بود که ستاره شناسان دوران باستان کشف کرده بودند، احتمالاً به همین علت به نام زیباترین خدایان پانتئون نامگذاری شده است.

در دوران باستان غالباً تصور می‌شد که زهره دو ستاره متفاوت است، ستاره شب و ستاره صبح‌ یعنی همانهایی که در غروب و طلوع آفتاب ظاهر می‌شدند. در لاتین آنها به ترتیب به وسپر (Vesper) و لوسیفر (Lucifer) معروف بودند. در زمان مسیحیان، لوسیفر یا روشنگر نام شیطان قبل از سقوط بود. مشاهدات بیشتر زهره در عصر فضا محیط بسیار جهنمی آن را نشان داد. این امر باعث می‌شود که مشاهده زهره از نزدیک بسیار دشوار باشد، زیرا فضاپیماها مدت زیادی در سطح آن دوام نمی‌آورند.

 

 


برچسب‌ها: فضا-کهکشانها-کهکشان-راه شیری-منظومه شمسی-زهره

ادامه مطلب
تاريخ : سه شنبه 28 بهمن 1399 | 18:4 | نویسنده : دینا جشانی نژاد |

تاره شناسان یک ستاره جوان ۱۲۰ میلیون ساله و مشابه خورشید کشف کرده اند که سه سیاره دور آن مدار می زنند

 

 

یک تیم بین‌المللی از ستاره‌شناسان با استفاده از مشاهدات ماهواره "تس"(TESS) سه سیاره داغ بزرگتر از زمین را کشف کرده‌اند که به دور یک ستاره بسیار جوان‌تر از خورشید ما به نام "TOI ۴۵۱" می‌چرخند. این منظومه در جریان تازه کشف شده "Pisces-Eridanus" واقع شده است که مجموعه‌ای از ستارگان دارای عمر کمتر از سه درصد سن منظومه شمسی هستند.

 

 

 

 

 


برچسب‌ها: فضا-کهکشانها-کهکشان-راه شیری-منظومه شمسی

ادامه مطلب
تاريخ : سه شنبه 28 بهمن 1399 | 17:46 | نویسنده : دینا جشانی نژاد |

عُطارِد یا تیر (به انگلیسی: Mercury) نزدیک‌ترین سیاره به خورشید در منظومهٔ خورشیدی است. در قدیم آن را «ذوجسدین» نیز نامیده‌اند. نام آن در فارسی باستان «تیر» بوده‌است و در همهٔ زبان‌های اروپایی به آن «مِرکوری» گفته می‌شود، در فارسی گاهی عَطارُد خوانده می‌شود.

عطارد تندروترین سیارهٔ منظومهٔ خورشیدی است که با سرعتی حدود ۴۸ کیلومتر بر ثانیه، هر ۸۸ روز یکبار خورشید را دور می‌زند. از این رو سیاره‌ای گریزپا است و به همین دلیل است که شاید، ایرانیان باستان آن را «تیر» نامیده و در یونان «مرکوری» یا «پیک خدایان» لقبش داده بودند. عطارد کوچک‌ترین و درونی‌ترین سیارهٔ منظومهٔ خورشیدی است و مانند سیارهٔ زهره در بخش درونی مدار زمین به دور خورشید قرار گرفته‌است. این سیاره قمر ندارد و سطح رو به خورشیدِ آن بسیار داغ و رویهٔ پشت به خورشید آن بسیار سرد است. عطارد مدار انتقالی خود را در ۸۷٫۹۷ روز زمینی می‌پیماید. مشاهدهٔ عطارد از زمین هرگز از ۲۸ درجهٔ فاصلهٔ زاویه‌ای فراتر نمی‌رود. در نتیجهٔ این نزدیکی به خورشید، این سیاره فقط پس از غروب خورشید در افق شرقی پیش از طلوع آفتاب؛ معمولاً در شرایط گرگ و میش، در نزدیکی افق غربی قابل دیده‌شدن است. در این زمان، ممکن است به صورت یک ستارهٔ روشن به نظر برسد، اما مشاهدهٔ آن اغلب به مراتب دشوارتر از مشاهدهٔ سیارهٔ زهره است. عطارد در طول دورهٔ تناوب مداری خود، طیف کاملی از گام‌های سیاره‌ای را، مانند زهره و ماه، به نمایش می‌گذارد که به صورت تلسکوپی از زمین می‌تواند تماشا و پیگیری شود. طول دورهٔ تناوب مداری این گام‌های عطارد (همزمانی با توجه به جابه‌جایی زمین) در حدود ۱۱۶ روز است.


برچسب‌ها: فضا-کهکشانها-کهکشان-راه شیری-منظومه شمسی-عطارد

ادامه مطلب
تاريخ : یک شنبه 19 بهمن 1399 | 14:17 | نویسنده : دینا جشانی نژاد |

لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید
.: Weblog Themes By SlideTheme :.